داراب رئیسی شامنصوری (مدملیل ) از شاعران معروف و نام آشنای بختیاری است وی متولد  شهرستان مسجد سلیمان است و تاکنون چندین کتاب در موضوعات شعر و ادب بختیاری منتشر نموده  و مدیر مسئول ماهنامه کهرنگ است. کتاب مجموعه شعر «گلبانگ بختیاری» (۱۳۷۰) و دوبیتی های بختیاری(۱۳۷۲) از جمله ی آثار اوست.       

 « روزگار بختياري»

بده دستت به دستم اي توچي خُومْ بريم وا يَكْ دياربختياري

بريم ز حُونـه ي سرد زمســتون بيــاريم نـو بهار بختياري

به وينـيمْ كه زمين و اَفْتَو و مَه هِدِنْ نقش و نگار بختياري

صداي قَهْقَـهه شادي به يَشْـنيمْ ز كَوْگِ كوهسار بختياري

بياهيمْ هر دوتامون مال به َايْلاق به بازُفْـت و مُنارِ بختياري

به چينيم هر دوتامون دونـه دونه به سي توشه كُنار بختياري

ز او گَهْپونِ ريش اِسْبيد به يَشْنيمْ گذشـت روزگار بختياري

بِگُنْ ، سي مُـونْ پِيايَلْ وانَمِ دل ز فتح قنـدهـار بختياري

ز رزم بــي اَمــونِ آعـليــداد زجنگ نُه هزار بختياري

ز جنگ شاه قاجار و اسد خُون ز عزم استوار بختياري

ز استبداد و زمَحْمَدْ علي شاه ز رزم آشكار بختياري

يَهَوْ آبيدْ استبدادِس و خُسْ اسير و خوار و زارِبختياري

بِگُنْ سي مون زدَوْرونِ رضاخان ز داغ ريشه دار بختياري

ز خشم و كينه ي او وا عشاير ز رنج بي شمار بختياري

ز قهروكينه اي خواست او دِرارِ خدا دونا دمار بختياري

بِگُنْ در راه دين و حفظ قرآن خدا هَيْ بيد يار بختياري

بگن جون دادنِ درراهِ دين هِدْ هميشه افتخار بختياري

بگن «داراب» هم وا دفتر دل نشستَيْ مِنْ گُدارِ بختيار

« بهاریه »

میون سنگر سرد زمستون

دو چشم سر سرما تا خَو آبید

تمام لشکرس وا یک اشاره

اسیر برق تیر افتو آبیـد

عروس کُه ز سر ورداشت چادر

بهار آبید و دنیامـون نو آبید

ز سر تا چادر اسپید ورداشت

 دل عاشق به دیـدارس او آبید

پیایل پای نهادن سر به صحرا

 به عشق گل تیاسون بی خَو آبی

دواره قهقهه کَوگ بهاری

یکی وا توف توف برفو آبید

چَویل و بِلهر و ریواس و هرکول

صفا بخش هزارون اَو رَو آبید

دواره «دیمه و چلگرد و اردل»

 اسیر خشم تنـد سیلو آبید

چغاخور هم ز اشک شوق کلار

چه گود گندمون پر ز مندو آبید

بهار آبید و بقالـون دنیا

 رونه هر یکی سی سور او آبید

 حساو دفترانه تا واز کردن

جهون در پیش چشم لر شَو آبید

« یاد گَویل »

باز ای دل میل صحرا ایکنه

 آه سردس یاد گرما ایکنه

پا نهاد مِن رِکاو آرزو

 باز یاد گویل و دا ایکنه

 عُقدسه وایاد گویل ومال خوس

من دیار بی کسی وا ایکنه

آخرس واردن من ايل و مال

تَيْ همه،اي شهر رُسوا،اي كُنه

شهرِآهن، شهر ديـوار بلنــد

كي دِلُمْ وا چينچي تا،اي كُنه

بهكه بدديده زاي حُرجينِ سُهْرْ

وَيْدِنِ مِنْ شهرِ حاشا، اي كُنه

آرمونچي شعر «داراب» خُمون

روزوشوهَيْ مِنْ دلم جا،اي كنه

شاد باشید.

نظرات شما عزیزان: